فلسفۀ ذهن

فلسفۀ ذهن یکی از فلسفه­های درجۀ دومی است که بدان تعلق­خاطر زیادی دارم. چندین مقاله در این زمینه نگاشته و ترجمه کرد­ه­ام و هم­اکنون هم در حال ویرایش ترجمۀ کتاب "فلسفۀ ذهن" تألیف جان هیل هستم که انتشارات راتلج چاپ اولش را در سال 1998 منتشر کرده است. تصور می­کنم فلسفۀ ذهن یکی از مهم­ترین فلسفه­های درجۀ دوم سدۀ بیست و یکم باشد. علاوه بر این از آن بابت که این فلسفۀ در مرز علم و فلسفۀ حرکت می­کند شاخه­ای بغایت میان­رشته­ای محسوب می­شود و با آموزه­های حوزه­های فکری متفاوت و متنوعی کلنجار می رود. هم زبان­شناسی و روان­شناسی در آن حضوردارند و هم علوم شناختی و علوم رایانه. هم منطق و ریاضیات و هم پزشکی و انسان­شناسی. از سوی دیگر ذهن چیست؟ پرسش محوری این حوزۀ معرفتی است و اینها پاره­ای از دلایل توجه من بدان محسوب می­شوند. در ایران اما به این شاخۀ معرفتی - مانند بسیاری دیگر از شاخه­های فکری - توجهی نمی­شود. ما هنوز کتابی مرجع که بتواند سنگ­بنای تدریس فلسفۀ ذهن در دانشگاه­ها و گروه­های فلسفه باشد نداریم و همین بهانه­ای به دست داد که کتاب ذکرشده را ترجمه کنم

تا یادم نرفته دو پایگاه اینترنتی را معرفی کنم که هردو به وسیلۀ دیوید چالمرز از جوانترین و معروفترین فیلسوفان ذهن معاصر سامان یافته اند. یکی از این پایگاه­ها مملو از مقالات حی و حاضردر زمینه فلسفۀ ذهن است و دیگری که "پاره­های آگاهی" نام دارد در واقع وبلاگ چالمر به حساب می­آید